«خانواده تراز ایرانی» رؤیایی است که به گفته مخاطبان سال‌هاست خبری از آن در سریال‌های شبکه نمایش خانگی نیست.

«این سریال گناه فرشته یکیو فرستادن زن شوهردار رو هوایی کنه یکیو گذاشتن مخ مرد زن‌دار رو بزنه محتوای همه فیلما شده خیانت و در کنارش عادی‌سازی خیانت.» این را یکی از کاربران در فضای مجازی نوشته است. 
نایب‌رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی سید علی یزدی خواه دوشنبه گفت که اگر مسئولین ساترا خودشان به‌اتفاق اعضای خانواده‌شان پای فیلم‌های نمایش خانگی بنشینند و بتوانند بدون دغدغه این فیلم‌ها را تماشا کنند می‌توانیم بگوییم که این فیلم‌ها قابل‌دفاع هستند، اما بعید است که «خود مسئولین ساترا و صداوسیما اصلاً توان مشاهده این فیلم‌ها مثل جوکر و سایر سریال‌ها و نمایش خانگی را داشته باشند.»
در سال‌های اخیر سریال‌های شبکه نمایش خانگی با وجود مزیت‌هایی از جمله در دسترس بودن، ارزان‌قیمت بودن و نداشتن محدودیت زمانی در طول شبانه‌روز با استقبال گسترده مخاطبان مواجه است، اما رواج مفاهیم دور از اخلاق در بسیاری از فیلم‌ها موجب انتقاد بسیاری از مخاطبان و فعالان فضای مجازی با تفکرات مختلف شده است.
در این عرصه گاهی شاهد ترویج مسائلی دور از پیشینه اسلامی_ایرانی هستیم و بر همین اساس مواردی مانند عادی جلوه‌دادن ارتباط بین زن و مرد نامحرم، موسیقی‌های مبتذل، آرایش‌های غلیظ و پوشش‌های ناهنجار، نمایش زندگی‌های اشرافی به نمایش گذاشته می‌شود که چنین مواردی در بلندمدت به‌عنوان منابع فرهنگ‌ساز، سبک زندگی مردم را تغییر و جهت می‌دهند و می‌تواند در مصرف‌گرا شدن یک جامعه تأثیرگذار باشد.
علاوه بر این روند فیلم‌ها و سریال‌های شبکه نمایش خانگی به سمتی رفته که نهاد خانواده را بسیار متزلزل و کم‌رنگ نشان می‌دهد و فیلم‌ها و سریال‌ها به‌ندرت ارزش‌های خانواده مثل تشکیل خانواده مناسب، فرزندآوری، عشق بین زوجین و… را به تصویر کشیده‌اند، اگر علاقه‌ای هم باشد یا علاقه‌ خیلی کم‌رنگی است یا خارج از عرف است.
علیرضا شریفی یزدی، جامعه‌شناس، می‌گوید که «شبکه نمایش خانگی به زندگی مردم نزدیک‌تر است و در جامعه روابط باز به میزان زیادی خارج از خانواده وجود دارد» این گونه نیست که شبکه نمایش خانگی ترویج روابط باز بدهد. «شبکه نمایش خانگی زندگی امروز مردم ما را به تصویر می‌کشد و سبک زندگی واقعی که مردم با آن آشنا هستند را نشان می‌دهد». 
اما فاطمه محمدی، یک جامعه‌شناس دیگر، می‌گوید که «شبکه نمایش خانگی به نحوی کاملاً حساب شده، مسائل فرهنگی خانواده ایرانی را مورد هجمه قرار داده است و اغلب آثار شبکه نمایش خانگی به نحوی ساخته می‌شوند که تبلیغ سبکی از زندگی را می‌کنند که کاملاً با زندگی سنتی ایرانی فاصله دارد» یا وقتی تبلیغ و اشاعه مسائلی را می‌کنند که باعث وقوع آسیب اجتماعی در جامعه می‌شود یا ترویج و تبلیغ موضوعاتی مانند استفاده از سیگار، روابط ناسالم و… در آن‌ها وجود دارد.
جامعه‌شناس و خانواده درمانگر خانواده مریم سادات ظهوریان معتقد است که بخش هنری و فرهنگی باید به اجماع برسند و باتوجه‌به روحیات و افکار افراد خانواده و جامعه فیلم بسازند و درعین‌حال «از چارچوب بومی و فرهنگی ایران خارج نشوند و نباید هر چیزی که در هرجای دنیا ساخته می‌شود را کپی کنند و این حوزه تنها با قانونمند شدن و نظارت دقیق به سامان خواهد رسید».