به گزارش ملیت به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد، «راستش ما که عادت داریم، اما مشتاقیم بدانیم خارجی‌های تازه‌وارد به فوتبال ایران در مورد این مدل برگزاری مسابقات چه فکری می‌کنند و طی چند روز گذشته چه احوالاتی داشته‌اند! بیست‌ودومین دوره مسابقات لیگ حرفه‌ای فوتبال ایران در شرایطی از عصر جمعه شروع شد که موجی از بی‌نظمی‌ها به‌وضوح توی ذوق می‌زد. بزرگ‌ترین و عجیب‌ترین آنها اعلام ناگهانی برگزاری مسابقات بدون حضور تماشاگران بود. در شرایطی که از چند روز قبل سامانه‌های مربوطه در حال فروش بلیت به هواداران بودند، ناگهان اعلام شد تمامی مسابقات هفته اول بدون تماشاگر خواهد بود و پول خریداران بلیت هم به حساب‌شان برگردانده می‌شود.
از قضا اختلال در همین سامانه‌ها هم دلیل اصلی این تصمیم عنوان شد؛ آنچه کسی باور نکرد. بسیاری از هواداران فوتبال و همین‌طور تقریبا تمام رسانه‌ها و مطبوعات ورزشی حدس زدند پای الزامات فیفا و از جمله ورود زنان به ورزشگاه‌ها در میان است. به همین راحتی تمامی مسابقات هفته اول، از جمله یکی از بزرگ‌ترین مسابقات فصل بین استقلال و سپاهان بدون تماشاگر شد. حالا فرض کنید شما جای ژوزه مورایس یا ریکاردو ساپینتو هستید و ۴۸ ساعت قبل از بازی چنین خبری را می‌شنوید. دچار چه احساسی می‌شوید و چه محاسبه‌ای در مورد کشور میزبان خود انجام می‌دهید؟
فقط هم همین نیست. ۲۴ ساعت قبل از بازی استقلال و سپاهان، سازمان لیگ اعلام کرد این بازی از ساعت ۱۹:۳۰ به ۱۹ تغییر کرده است. این نیم‌ساعت کسی را نمی‌کشد اما به‌شدت زشت و بحث‌برانگیز است. مگر می‌شود بعد از سه ماه تعطیلی، ساعت همان بازی اول، آن هم یک روز قبل از مسابقه تغییر کند؟ خب پس با چه حساب و کتابی ساعت انتخاب کرده بودید؟ باز در همین هفته اول تداوم خانه‌به‌دوشی‌های نساجی را داشتیم که نتوانست در ورزشگاه وطنی میزبان مس رفسنجان باشد و این بازی در اصفهان برگزار شد! معلوم نیست بعد از یک سال سرگردانی، بالاخره از کی نساجی در شهر خودش میزبان خواهد بود. از دیگر سو در فاصله ۲۴ ساعت به مسابقه پیکان و ملوان، محل برگزاری این بازی از ورزشگاه انقلاب کرج به استادیوم پاس قوامین منتقل شد. باز این هم «فاجعه» نیست اما نشان می‌دهد سیستم برنامه‌ریزی در فوتبال ایران چقدر حفره دارد و این کارها به آماتورترین شکل ممکن انجام می‌شود.
امثال ساپینتو یا مورایس که سال‌ها با مورینیو همکاری کرده، از جایی می‌آیند که بلیت همه مسابقات سه ماه بعد تیم‌ها هم پیش‌فروش شده است. به خدا زشت است که جلوی اینها ساعت و محل برگزاری بازی‌های فردا عوض می‌شود یا ناگهان اعلام می‌کنند کل مسابقات لیگ بدون تماشاگر شد! حالا بگذریم از اینکه از همان ابتدا هم فقدان VAR یا کمک داور ویدئویی در ایران حتما برای اینها تبدیل به یک سوال بزرگ شده است. مساله هم فقط آبرو و حیثیت نیست؛ این کمبودها روی نوع تعامل آنها با جامعه میزبان هم تاثیر می‌گذارد. اینها (همه مربیان یا بازیکنان خارجی که وارد فوتبال کشور می‌شوند) وقتی می‌بینند ما در مورد بدیهیات این همه مشکل داریم، طبیعی است که فرصت را برای ترکتازی، تصاحب اختیارات بیشتر یا احیانا بدعهدی و سوءاستفاده‌های احتمالی فراهم ببینند. ۲۲ سال از الصاق عبارت «حرفه‌ای» به فوتبال ایران گذشت، اما هنوز ساعت بازی فردا را هم درست نمی‌دانیم و مطمئن نیستیم قرار است تماشاچی داشته باشد یا نه. زیبا نیست؟»