کد خبر: ۳۲۹۸۷۱
تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۳۹۹ - ۰۸:۵۳
یک مربی فوتبال با گله مندی از شرایط ایجاد شده برای مربیان در دوران کرونا و بیکار شدن این قشر، گفت: مسئولان سیاسی و ورزشی فکری به حال معیشت مربیان بیکار کنید.
به گزارش ملیت به نقل از ایسنا، بابادی درباره اهمیت شغل مربیگری اظهارکرد: نقش معلم و مربی در تمامی جوامع بشری انکار ناپذیر بوده و مخصوصا در کشور ما که ارزش های اخلاقی، انسانی و دینی جایگاه ویژه ای دارد، اهمیت مشاغلی از این قبیل بیشتر هم خواهد بود. دو روز پیش نیز روز جهانی مربی بود و باید اعتراف کرد، نقش مربیان خصوصا مربیان ورزشی در سلامت جسمی و روحی جامعه، جلوگیری از بزهکاری، فساد، آموزش ارزش های والای انسانی و آموختن راه و رسم مروت، زندگی و تربیت نسلی سالم، کلیدی بوده و هرگاه مربیان و معلمان به هر شکل و نوعی تضعیف ‌شوند، در حقیقت باید عطای فرهنگ، آموزش و انسان‌ سازی را به لقایش بخشید و فاتحه جامعه یاد شده را خواند.

وی بیان کرد:  طی ۲ دهه اخیر هر روز شاهدیم که نقش معلمان در جامعه کمرنگ و سطحی تر شده و از آن سو نیز آمار فزاینده طلاق، دزدی، اختلاس، اعتیاد، فساد اخلاقی و... دیگر از دست همه در رفته و اصلا قابل محاسبه نیست و دیگر از جوانمردی، نوع دوستی و گذشت در جامعه اثری نیافته و علی‌رغم افزایش امکانات ورزشی و رفاه عمومی؛ سلامتی، شادابی و نشاط کمتری را میان نوجوانان و جوانان شاهد هستیم. یکی از مهم ترین دلایل آن شاید مشکلات اقتصادی و... باشد اما حال به واسطه کرونا که مشخص نیست تا کی گریبان‌گیر جامعه جهانی است، آیا مسوولان و متولیان ورزش کشور و خصوصا استان خوزستان فکری به حال خیل عظیم مربیان، باشگاه داران، مالکان مجموعه های ورزشی، فیزیوتراپ ها، روانشناسان ورزشی و آن هایی که با ورزش و ورزشکار سروکار داشته و از این طریق چرخ زندگی‌شان را می‌چرخانند، کرده اند؟

این مربی فوتبال گفت: طبق برآورد انجام شده، با شیوع روزافزون کرونا و محدودیت های موجود، حدودا ۱۵ تا ۲۰ هزار نفر از افراد یاد شده به طور مستقیم و حدودا ۳۰ هزار نفر نیز به طور غیرمستقیم بیکار شده و نه تنها در امرار معاش خود دچار مشکلاتی بزرگ شده اند، بلکه بعضا دچار تنش ها و اختلافات خانوادگی و مشکلات روحی روانی و افسردگی شده اند و حتی ورزش را کنار گذاشته اند. پس در این شرایط نقش مسئولان سیاسی، امنیتی و ورزشی استان چه می شود؟ چرا که تمامی موارد عنوان شده تهدیدی جدی محسوب شده که آثار سویی خواهد داشت.

وی افزود: در شرایط موجود که به واسطه بیکاری بسیاری از مربیان، این قشر از نظر روحی آسیب دیده اند واقعا مسئولان با خود اندیشیده اند که باید برای این قشر چه کنند تا بیش از این در این شرایط کرونایی متضرر نشوند؟ چرا مسئولان فقط در زمان انتخابات و نیاز به سراغ اهالی ورزش آمده و از آن ها بیعت گرفته و با وعده وعیدهای پوچ همیشگی از محبوبیت، ظرفیت و نفوذ آن ها استفاده می کنند و اکنون که این قشر در مضیقه‌اند، آن ها را رها کرده اند؟ مگر تمامی مربیان مدرک دار و بیکار استان چند نفر هستند که مسئولان سیاسی و ورزشی استان نتوانند برای آن ها وام یا تسهیلاتی فراهم کرده و سبب دلگرمی و مانع فروپاشی زندگی آن ها ‌شوند؟

بابادی بیان کرد: همه آگاه‌اند که ورزش اول خوزستان فوتبال است اما آیا کسی می داند که چند هزار مربی فوتبال مدرک دار که تنها درآمد و دلخوشی‌شان مدارس فوتبال بود، اکنون بیکار هستند؟ گناه مربیان پیلاتس، بدنسازی، یوگا، کاراته، تکواندو و سایر رشته های ورزشی چیست؟ از مسوولانی که با هر مناسبتی تنها به تبریک اکتفا می کنند، انتظار دارم بدانند که این پیام تبریک های صوری، دردی از جامعه ورزش دوا نکرده و نوعی فرار از مسئولیت و عوام فریبی محسوب می شود. چرا که مشکلات مربیان فراتر از این مسائل بوده که با یک پیام خشک و خالی دلخوش شوند.

وی بیان کرد: آقایان کجای کارید؟ مربیانی هستند که به نان شب محتاج اند، اما آبروداری کرده و با سیلی صورت خود را سرخ نگه می دارند. مربیانی را داریم که بیمار در منزل داشته یا جوان دم بخت دارند و اکنون نزد خانواده شرمنده و سرافکنده‌اند. پس آقایان مسئول به خود بیایید و اگر نمی توانید یا نمی خواهید برای آن ها کاری کنید، حداقل با پیام های تبریک بی محتوا نمک به زخم آن ها نپاشید.
نام:
ایمیل:
* نظر: