ورود به زندگی دیجیتالی خیلی زودتر از آن چه تصور می‌شد رخ داد. ویروس کرونا ورود به این زندگی جدید را سال‌ها به پیش انداخت.
سرعت شیوع ویروس کرونا و انواع و اقسام واکنش‌هایی که برای مقابله و مدیریت آن اتخاذ شده است فرصت غور کردن در جنبه‌های مغفول این جریان را گرفته است. امروز نهادها و مؤسسات مختلفی در حال ارائه تحلیل‌هایی از جنبه‌هایی غیر از مسائل بهداشتی و درمانی ویروس کرونا هستند.
کرونا بیشتر ایرانیان را مثل بقیه مردمان کره زمین خانه نشین کرده است و امروز هزاران انسان در خانه گیرکرده داریم که اکثر فعالیت‌هایشان را گاه در ذهنشان و اغلب با کمک تلفن‌های همراه انجام می‌دهند؛ دید و بازدید، مطالعه، ورزش و حتّی سفر کردن!
این روزها که کم‌تر کسی رغبت می‌کند تا به دیگری نزدیک شود، اقرب للناس همان تلفن‌های همراه هستند.
از پیش از شیوع این ویروس هم این جسم بعضاً سبک جایگاه مهمی در زندگی روزمره افراد داشت اما خانه نشینی و به اصطلاح فاصله اجتماعی این جایگاه را روز به روز جدی کرد. تلفن همراه است و اینترنتش! اینترنت که باشد می‌شود ساعت‌ها به آن صفحه معمولاً مستطیلش زل زد و از نقاط مختلف جهان خبردار شد و مهمانی رفت و کتاب خواند و....
طبق آمار رسمی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، میزان مصرف اینترنت در روزهای شیوع ویروس کرونا و خانه‌نشینی بسیاری تا ۵۰ درصد نسبت به یک روز عادی افزایش داشته است
تحلیل جدیدی که توسط نیویورک تایمز انجام شده نشان می‌دهد که کووید ۱۹ همان‌طور که قابل پیش بینی بود مصرف رسانه‌ای زندگی روزمره مردم را تغییر داده است؛ در این تحلیل آمده است که اپلیکیشن‌های ویدئو کنفرانس و پیام‌رسانی افزایش شدیدی در تعداد کاربران تجربه کرده‌اند.
مدیر مارکتینگ فیدیبو در گفت و گو با مهر گفت: استفاده از این برنامه در این زمان حدود ۷ برابر افزایش داشته است و از مجموع ۵۰۰ کتاب تخفیف خورده این مجموعه، ۲۵۰ کتاب با تخفیف ۹۰ درصدی ارائه شدند تا استفاده کاربران از این برنامه سهل‌تر باشد.
این تغییرات در رژیم مصرفی افراد متعلق به گروه و سن خاصی نیست و به دلیل فراگیری این ویروس، پیامدهای آن گریبان‌گیر تمام جامعه است.
کودکان و نوجوانان گروه دیگری هستند که امکان گریز از این ویروس و پیامدهای آن را ندارند و اتفاقاً به دلیل حساسیت‌های آن‌ها بیش از پیش نیاز به مراقبت دارند.
این گروه که از خانه نشینان اولیه این ویروس هستند، با تعطیلی کلاس‌های درسی‌شان امکان استفاده از فیلم و سرگرمی‌های بسیاری را در بستر رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر را پیدا کرده‌اند.
برگزاری کلاس‌های دانش‌آموزان به صورت آنلاین هم امکان دیگری بود که در این مدت دانش‌آموزان و اهالی آموزش را حسابی به خودش مشغول کرده. این مدل آموزش ویژگی‌ها و الزامات متفاوتی از شیوه‌های حضوری دارد. ویژگی بارز آن تغییر ارزش‌های سرکلاس نشستن به شکل سنتی است؛ تا پیش از این شیوه‌ی حضور در کلاس درس بسیار حائز اهمیت بود و به طور مثال دانش‌آموزان حق حضور در کلاس بدون پوشش فرم مدرسه‌شان را نداشتند اما حالا آنان از روی تخت خواب و کاناپه‌های خانه‌ها کلاس‌ها را دنبال می‌کنند.
اما از طرف دیگر، با اینکه تقریباً ۲۰ سال از شعار هوشمند سازی مدارس در ایران می‌گذرد اما نه معلمان و نه دانش‌آموزان یک دوره آنلاین را تمرین و تجربه نکرده‌اند و حال که مدیران در زمان بحران به اهمیت این نوع آموزش پی برده‌اند هر دو طرف این جریان را با چالش‌هایی روبه‌رو کرده است. اغلب والدین نسبت به سرنوشت تحصیلی فرزندان خود نگران هستند، روستاییان از ضعف یا حتی نبود اینترنت گلایه دارند.
به طور کلی دوران بحران، تأثیر زیادی روی نحوه‌ی زندگی مردم دارد. بحران‌ها از هر نوعی که باشند، الگوی مصرف، خرید و دیگر رفتارهای مردم را تغییر می‌دهند. به‌علاوه، در دنیای امروز نیاز به دریافت سریع و مداوم اخبار، روی نحوه‌ی استفاده‌ی ما از اینترنت و دیگر منابع هم تأثیر داشته است.
رفتار کاربران اینترنت در روزهای اخیر در روزگار پساکرونایی بر بازارهای اینترنتی مؤثر بوده. این موضوع باعث شده است تا بسیاری از مراکز ارائه دهنده محتواهای آنلاین نیز به فکر توسعه کسب و کار خود بیفتند.
این تغییر مصرف در نوع رسانه‌ها در دنیا نیز به چشم می‌خورد و نتایج مؤسسه تحقیقاتی گلوبال ایندکس که توسط وب سایت پژوها منتشر شده است نتایج جالبی را به دست می‌دهد.
این گزارش نشان می‌دهد که در کل دنیا ۷۰ درصد می‌گویند که در حال حاضر زمان بیشتری را صرف استفاده از تلفن‌های همراه‌شان می‌کنند.
سایت بلومبرگ از افزایش ۷۵ درصدی بازدید اخبار در یوتیوب خبر می‌دهد. یوتیوب که بزرگ‌ترین پلتفرم توزیع محتوای ویدئویی است، ماهانه بیش از دو میلیارد بازدیدکننده دارد که از زمان شیوع ویروس کرونا، افزایش قابل توجهی در ترافیک داشته است.
برخی کارشناسان معتقدند این آشنایی و استفاده اجباری ایرانیان از امکانات و فرصت‌های فضاهای دیجیتال توانسته موجب ورود پیش از موعد ایران به عرصه‌های جهانی دیجیتالی بشوند و حال پرسش اینجاست که اولاً آیا زیرساخت‌های ارتباطی و مدیریتی جمهوری اسلامی گنجایش این حجم وسیع تغییرات را دارد؟ و ثانیاً آیا کاربران اینترنت آشنایی لازم برای رویارویی با این دنیای جدید را دارند؟ و ثالثاً آیا می‌توان امیدوار بود که با گسترش استفاده از شبکه‌های داخلی به جهت مصرف ترافیک اینترنت کم‌تر به تثبیت فضاهای داخلی پرداخته شود و در جهت ملی شدن فضای وب گام‌های تازه‌ای برداشته شود؟
مهر
جدیدترین اخبار
پربیننده ترین
