برای حل مشکل، زده بود به دل خطر. نمی‌دانم شما هم بعد از دیدن این فیلم این حس بهتون دست میده که کاش مسؤولان ما هم مثل کارگرانش اینجوری می‌زدن به دل مشکلات کشور؟
خدایی اگر مشکل این فاضلاب حل هم نمی‌شد وآب همانطور گندیده آنجا می‌ماند، کسی به آن کارگر خرده نمی‌گرفت. او تمام تلاشش را کرده بود اما خوب مشکل بزرگ‌تر از توان دست‌های رنجور او بود.
وضعیت مسؤولان هم همین است. اگر مردم ببیند آنها تلاش خود را کرده‌اند تا مشکلات کشور را حل کنند اما نشده است زیاد به آنها خرده نمی‌گیرند چون می‌بینند گاهی برای رفع بعضی مشکلات احتیاج به بیل مکانیکی است و با دست‌های خالی نمی‌شود کاری کرد.
مثل همین آقای ترامپ. سنگی که او در مسیر ایران انداخته است بزرگ است و به تنهایی نمی‌شود آن را جابه‌جا کرد. مردم این را می‌دانند اما مسؤولان حداقل تلاش نکرده‌اند این سنگ را هل بدهند تا کمی دل مردم خوش باشد.
همین کارگر که با فیلمش به دل میلیون‌ها ایران نشست، قطعا در خرج زندگی‌اش مانده است. مثل میلیون‌ها ایرانی که این روزها با مشکلات بزرگ و کوچک دست و پنجه نرم می‌کنند.
مردم چیز زیادی نمی‌خواهند. آنها فقط و فقط یک زندگی عادی می‌خواهند. زندگی که در آن شاهد بالا رفتن هر روزه قیمت‌ها نباشند. ارزش پولشان یک شب نصف نشود و اینکه ببیند مسؤولان کشور تلاش خود را برای رفع مشکلات می‌کنند.
این کارگر عزیز نشان داد می‌شود برای رفع یک مشکل برای راحتی مردم، به دل فاضلاب زد و نترسید. مسؤولان عزیز که در زمان انتخابات خود را مانند این کارگر معرفی می‌کنید که حاضر هستید برای مردم به دل تمام خطرها بروید، لطف کنید بعد از انتخابات و رسیدن به مسؤولیت مثل این کاگر باشید و تلاش کنید مشکلات مردم را حل کنید.
عزیز دل مردم شدن سخت نیست اگر کمی تدبیر و همت داشته باشید. به قول صائب:
در سد سکندر بتوان رخنه فکندن
گر داعیه همت مردانه زند موج
عصرایران
