وی با انتقاد از برخورد فردوسی پور با مهمان برنامه اش، سید حسین حسینی در اکانت اینستاگرامش نوشت:
تلاش مذبوحانه عادل فردوسی‌پور که با دفاع از خوردن حقِ فوتبال و باشگاه‌های بازیکن‌سازی چون استقلال، امکان بزک – دوزک خود را در برنامه 90 فراهم می‌کند، بجایی نمی‌رسد.
سیدحسین حسینی از عشق بی‌آلایش و پاکش به استقلال می‌گوید و اینکه برای پوشیدن پیراهن سرشار از شرافت استقلال پیشنهادهای کلان دیگر تیم‌ها را رد کرده و با امکانات موجود و بضاعت ممکن باشگاهش کنار آمده! بی‌شکوه، بدون شکایت با اقلی از حداقل‌ها!سراسیمگی و سربه دیوار کوبیدن فردوسی‌پور که هُنر استقلال را در کشف و پرورش استعدادهای خداداده‌ای چون حسین حسینی کتمان می‌کند، آشکار بود و آشکارتر می‌شود!
در شرایطی که اصلی‌ترین منبع درآمدسازی برای استقلال توسط صداوسیما با تعزیه‌گردانی و خیمه‌شب‌‌بازی عادل‌خان همچنان مسدود است، مدیریت دانا و توانای استقلال در سال‌هایی که هیچکس«سیدحسین» را نمی‌دید و نمی‌شناخت و بجا نمی‌آوردش با فراهم‌آوردن وسایل آموزشی و تن‌دادن به سختی‌های ناشی از کمبودهای مالی و پولی تحمیلی و با استفاده از بزرگانی چون ناصرخان حجازی در قامت مربی معلم، به وظیفه اصلی خود، یعنی بازیکن‌سازی «در کنار تیمداری» و مدعی قهرمانی‌بودن با بهترین شکل عمل کرده است.
آری! استقلال با دست‌خالی و زیربار فشارهای مالی، تیمی مدعی در آسیا را می‌ساخت و ستاره‌های آینده فوتبال سرشار از ستاره ایران را پرورش می‌داد! همه کارهای بزرگ باهم، همه کارهای لازم نیز به اتفاق.
کاستی‌های پولی و برخوردهای خصمانه‌ای که سنگ جلوی پای استقلال می‌انداخت موجب نمی‌شد مدیریت کاربلد باشگاه بزرگان روز و نابغه‌های آینده تیم‌ملی را فراموش کنند! با یک دست، ده‌کار ارزشمند.
شاهد درستی سیاست‌های لازم به تقلید استقلال، فراوان است و سیدحسین حسینی که امروز یکی از خوش‌استیل‌ترین دروازه‌بان‌های دهه اخیر ایران بشمار می‌رود گواهی می‌دهد بر این توفیق بزرگ! وی در روزهایی دیده شد و پروریده شد که بچه‌ای بیش نبود. یکی از بچه‌های خوب خدا.
در خاتمه، از عادل‌خان که به یُمن کشف و پرورش ستاره‌هایی چون سیدحسین حسینی، هر شب در 90، با تن‌پوش‌های 10 میلیون تومانی حاضر می‌شود و رژه می‌رود و عاشق خود می‌نماید به شکلی طاووس‌وار یک سوال داریم:
کدام باشگاه برای نفرات تیم نوجوانان و جوانان خود منزل و آپارتمان اجاره کرده و می‌کند (با توجه به انواع بلایای زیست‌محیطی و پلنگیدن‌های معمول) که فردوسی‌پور از همه آنها بی‌خبر نیست.
